
Cuando le puse nombre, corrí a ponerle cara y no le pegaba nada.
Hace dos años lo primero que vi de él fue su cabeza mientras arreglaba unos cables sobre el escenario y me asusté un poco porque tenía poco pelo. Un grupo de chicas H&M lo acompañaban.
Ayer nos volvimos a ver en Oporto. Sin chicas esta vez, solo Jens y su (bailarín, alto y tremendamente atractivo) amigo Viktor Sjöberg, con camisas a juego (Jens una flor bordada, Viktor un hermoso pajarito), cantando y bailando y jugando a ser avionetas. "Está mucho más animado", comentábamos, y luego maliciosas nos fijamos en que esta vez bebía cerveza y no agua.
Todo ese tiempo un papelito entre mis dedos con tres dibujos. Una colección de cuchillos formada por un taxi negro obra de Milk, un dinosaurio llamado Ramón (mi obra) y una tarta de cumpleaños (Luneira).
Cuando hablamos con él después del concierto, nos dijo que le habían gustado mucho los dibujos y que el Faraday era un festival muy adorable y que sí, que hoy estaba más contento, y que no nos fuésemos que iba a pinchar.
En su mano tenía escrito (en portugués): "Cúbreme de petróleo como a un pingüino"
Y como en un sueño, pareció normal y ni se me ocurrió preguntar qué (diablos) significaba (lo averiguaré).
Como si me dijese que a él también le gustaría vivir así, inconscientemente.
4 tortugas:
... y como tantas otras veces, me perdí a Jens. Y a este paso me perderé a Jarvis.
Por cierto, pequeña... Feliz feliz feliz cumpleeeee!!
Intrigada quedo por lo de los pingüinos, en serio.
Sería un mensaje ecologista?
a mí tb me intriga lo de los pingüinos. Una extraña declaracion de amor...?
Sabía que tiña que haber máis galegos no concerto :)
Bonita foto, bastante mellor que as miñas.
Publicar un comentario